Column. Onderliggend.

Als ik even voor negen uur op de link van MEET klik val ik midden in een Poolse Landdag. Veel leerlingen zijn al gezellig met elkaar in gesprek. Er is veel hilariteit vanwege Rens die er in geslaagd is zich digitaal als paashaas te vermommen. Waar kun je dat vinden op het internet, klinkt het opgewonden, dat wil ik ook. Ha, daar is de juf. Hallo juf! Hoe gaat het met u? Ik slaag er met moeite in mijzelf verstaanbaar te maken want ondanks de technische mogelijkheid om hun microfoons uit te schakelen gebeurt er niets als ik op het symbool druk. Zouden jullie even allemaal tegelijk jullie mond dicht willen houden, kreun ik. Er zijn er maar weinig die mijn oproep horen. Net als in de klas veroorzaken juist de gehoorzamen of zij die daar voor door willen gaan de meeste herrie: stil nou, de juf wil wat zeggen. Ju-li-a! Stil nu! Kar-sten! Houd nu even je mond! Houd zelf je mond, klinkt het ergens uit digitaal nergensland. Als ik eindelijk kans zie om iets te zeggen klinkt er ineens ergens een boormachine, gevolgd door vogelgezang, achter Sam kruipt zijn moeder op zo’n merkwaardige wijze door het beeld dat ik even stil val. Onmiddellijk ziet Rens zijn kans schoon om in een andere outfit voor de camera op te doemen. O, die wil ik ook! Waar vind je die dan? Als ik na een half uur het scherm uitzet ben ik net zo moe als wanneer ik een hele dag les heb gegeven. Goed dit moet ik dus  nog leren. Net als ik het inrichten van online lessen goed onder de knie heb moeten krijgen. Maar juist als ik denk dat ik het nu goed voor elkaar heb met dat thuisonderwijs - zinvolle herhalingslessen, creatieve opdrachten voor de afwisseling, alle leerlingen een device en dus letterlijk en figuurlijk in beeld- gaan we weer voor 50 procent naar school. De veranderingen buitelen over elkaar heen. Gelukkig blijven sommige dingen wel bij het oude. Op de achtergrond draaien de beste stuurlui, waaronder de Onderwijsraad, hun bekende riedel af: er worden achterstanden opgelopen en er moet dus aan de  vakanties van onderwijspersoneel getornd worden. Terwijl zo ongeveer de hele wereld rondzwalkt in onontgonnen territoria blijven zij stippen op de horizon zetten. Voort, voort, stelletje amateurs! Ondertussen raakt mijn rol als juf steeds meer uitgespeeld want terug naar school, dat kan ik even niet. Ik ben niet alleen oud maar ook in het bezit van iets onderliggends. De komende tijd is er alleen een rol als dor hout voor mij weggelegd. Ik blijf dus online. Dapper pogend mijn oude nek te verbergen voor volk en vaderland en in hoopvolle afwachting van een mogelijk nut.